Interfejs API Dysku Google obsługuje kilka typów działań związanych z pobieraniem i eksportowaniem, jak pokazano w tabeli poniżej:
Działania pobierania |
|
||||
Eksportowanie działań |
|
Zanim pobierzesz lub wyeksportujesz zawartość pliku, sprawdź, czy użytkownicy mogą go pobrać, korzystając z pola capabilities.canDownload
w zasobach files
.
Opisów wymienionych tu typów plików, w tym plików blob i plików Google Workspace, szukaj w artykule Typy plików.
W dalszej części tego przewodnika znajdziesz szczegółowe instrukcje dotyczące tych typów działań.
Pobieranie zawartości pliku blob
Aby pobrać plik bloba zapisany na Dysku, użyj metody files.get
z identyfikatorem pliku do pobrania i parametrem adresu URL alt=media
. Parametr adresu URL alt=media
informuje serwer, że żądane jest pobranie treści jako alternatywny format odpowiedzi.
Parametr adresu URL alt=media
to parametr systemowy dostępny we wszystkich interfejsach API REST Google. Jeśli używasz biblioteki klienta interfejsu Drive API, nie musisz jawnie ustawiać tego parametru.
Poniższy przykład kodu pokazuje, jak za pomocą metody files.get
pobrać plik za pomocą bibliotek klienta interfejsu Drive API.
Java
Python
Node.js
PHP
.NET
Ta próbka kodu korzysta z metody biblioteki, która dodaje parametr adresu URL alt=media
do żądania HTTP.
Pobieranie plików rozpoczęte z Twojej aplikacji musi być autoryzowane z zakresem, który umożliwia odczyt treści pliku. Na przykład aplikacja korzystająca z zakresu drive.readonly.metadata
nie ma uprawnień do pobierania zawartości pliku.
Ten przykładowy kod używa ograniczonego zakresu pliku „drive”, który pozwala użytkownikom wyświetlać wszystkie pliki na Dysku i nimi zarządzać. Więcej informacji o zakresach Dysku znajdziesz w artykule Wybieranie zakresów interfejsu Google Drive API.
Użytkownicy z uprawnieniami do edycji mogą ograniczyć pobieranie przez użytkowników z tylko do odczytu, ustawiając pole copyRequiresWriterPermission
na false
.
Pliki zidentyfikowane jako nieodpowiednie (np. szkodliwe oprogramowanie) mogą pobierać tylko ich właściciele.
Dodatkowo należy uwzględnić parametr zapytania get
acknowledgeAbuse=true
, aby wskazać, że użytkownik zdaje sobie sprawę z ryzyka pobierania potencjalnie niechcianego oprogramowania lub innych plików naruszających zasady. Aplikacja powinna interaktywnie ostrzegać użytkownika przed użyciem tego parametru zapytania.
Częściowe pobieranie
Pobieranie częściowe polega na pobraniu tylko określonej części pliku. Możesz określić część pliku, którą chcesz pobrać, używając zakresu bajtów z nagłówkiem Range
. Na przykład:
Range: bytes=500-999
Pobieranie zawartości pliku blob w wersji wcześniejszej
Aby pobrać zawartość plików blob w danej wersji, użyj metody revisions.get
z identyfikatorem pliku do pobrania, identyfikatorem wersji i parametrem adresu URL alt=media
.
Parametr adresu URL alt=media
informuje serwer, że żądane jest pobranie treści jako alternatywny format odpowiedzi. Podobnie jak metoda files.get
, metoda revisions.get
też akceptuje opcjonalny parametr zapytania acknowledgeAbuse
i nagłówek Range
. Więcej informacji o pobieraniu wersji znajdziesz w artykule Zarządzanie wersjami plików.
Tutaj możesz zobaczyć protokół żądania.
GET https://www.googleapis.com/drive/v3/files/{FILE_ID
}/revisions/{REVISION_ID
}?alt=media
Pobieranie zawartości pliku blob w przeglądarce
Aby pobrać zawartość plików blob przechowywanych na Dysku w przeglądarce zamiast za pomocą interfejsu API, użyj pola webContentLink
zasobu files
. Jeśli użytkownik ma uprawnienia do pobrania pliku, zwracany jest link do pobrania pliku i jego zawartości. Możesz przekierować użytkownika na ten adres URL lub udostępnić go jako klikalny link.
Pobieranie zawartości pliku blob podczas długotrwałych operacji
Aby pobrać zawartość plików blob podczas długotrwałych operacji, użyj metody files.download
z identyfikatorem pliku do pobrania. Opcjonalnie możesz ustawić identyfikator wersji. Jest to jedyny sposób na pobranie plików Google Vids. Więcej informacji znajdziesz w artykule Zarządzanie długotrwałymi operacjami.
Eksportowanie treści dokumentu Google Workspace
Aby wyeksportować zawartość bajtów dokumentu Google Workspace, użyj metody files.export
z identyfikatorem pliku do wyeksportowania oraz poprawnym typem MIME. Wyeksportowane treści są ograniczone do 10 MB.
Ten przykład kodu pokazuje, jak za pomocą metody files.export
wyeksportować dokument Google Workspace w formacie PDF przy użyciu bibliotek klienta interfejsu Drive API:
Java
Python
Node.js
PHP
.NET
Ten przykładowy kod używa ograniczonego zakresu drive
, który pozwala użytkownikom wyświetlać wszystkie pliki na Dysku i nimi zarządzać. Więcej informacji o zakresach Dysku znajdziesz w artykule Wybieranie zakresów interfejsu Google Drive API.
Przykładowy kod deklaruje też typ MIME eksportu jako application/pdf
. Pełną listę wszystkich typów MIME obsługiwanych w przypadku każdego dokumentu Google Workspace znajdziesz w artykule Eksportowanie typów MIME dokumentów Google Workspace.
Eksportowanie treści dokumentu Google Workspace w przeglądarce
Aby wyeksportować zawartość dokumentu Google Workspace w przeglądarce, użyj pola exportLinks
zasobu files
. W zależności od typu dokumentu zwracany jest link do pobrania pliku i jego zawartości dla każdego dostępnego typu MIME. Możesz przekierować użytkownika na adres URL lub udostępnić go jako klikalny link.
Eksportowanie treści dokumentu Google Workspace w starszej wersji w przeglądarce
Aby wyeksportować zawartość dokumentu Google Workspace w starszej wersji w przeglądarce, użyj metody revisions.get
z identyfikatorem pliku do pobrania i identyfikatorem wersji, aby wygenerować link eksportu, za pomocą którego możesz wykonać pobieranie. Jeśli użytkownik ma uprawnienia do pobrania pliku, zwracany jest link do pobrania pliku i jego zawartości. Możesz przekierować użytkownika na ten adres URL lub udostępnić go jako klikalny link.
Eksportowanie treści dokumentu Google Workspace podczas długotrwałych operacji
Aby wyeksportować zawartość dokumentu Google Workspace podczas długotrwałych operacji, użyj metody files.download
z identyfikatorem pliku do pobrania i identyfikatorem wersji. Więcej informacji znajdziesz w artykule Zarządzanie długotrwałymi operacjami.