با استفاده از کلیدهای منبع به فایل‌های Drive مشترک دسترسی پیدا کنید

شما می‌توانید فایل‌ها و پوشه‌های گوگل درایو را با استفاده از رابط کاربری درایو یا از طریق API گوگل درایو با دیگران به اشتراک بگذارید. وقتی از درایو فایلی را به اشتراک می‌گذارید، می‌توانید کنترل کنید که آیا افراد می‌توانند فایل را ویرایش کنند، روی آن نظر بگذارند یا فقط آن را باز کنند.

کلید منبع به محافظت از فایل شما در برابر دسترسی ناخواسته کمک می‌کند. کلیدهای منبع یک پارامتر اضافی هستند که به کاربران داده می‌شوند تا بتوانند به فایل‌های خاصی که با استفاده از یک لینک به اشتراک گذاشته شده‌اند، دسترسی پیدا کنند. کاربرانی که قبلاً فایل را مشاهده نکرده‌اند، برای دسترسی باید کلید منبع را ارائه دهند. کسانی که اخیراً فایل را مشاهده کرده‌اند یا دسترسی مستقیم دارند، برای دسترسی به فایل نیازی به کلید منبع ندارند.

یک فایل Drive که با یک لینک به اشتراک گذاشته شده است، فقط توسط کاربرانی قابل کشف است که می‌توانند به دلیل permissions type=user یا type=group به آن فایل دسترسی داشته باشند. درخواست‌های کاربرانی که فقط با استفاده از مجوزهای type=domain یا type=anyone به این فایل‌های لینک-اشتراک‌گذاری شده دسترسی دارند، ممکن است نیاز به کلید منبع داشته باشند.

برای اطلاعات بیشتر در مورد مجوزها، به بخش «اشتراک‌گذاری فایل‌ها، پوشه‌ها و درایوها» مراجعه کنید. برای مشاهده لیست کاملی از نقش‌ها و عملیات مجاز توسط هر یک، به بخش «نقش‌ها و مجوزها» مراجعه کنید.

کلید منبع را از فایل بخوانید

رابط برنامه‌نویسی کاربردی درایو، کلید منبع یک فایل را در فیلد resourceKey فقط خواندنی از منبع files برمی‌گرداند.

اگر فایل یک میانبر درایو باشد، کلید منبع برای هدف میانبر در فیلد shortcutDetails.targetResourceKey فقط خواندنی است، برگردانده می‌شود.

فیلدهای موجود در منبع files که URLها را برمی‌گردانند، مانند exportLinks ، webContentLink و webViewLink ، شامل resourceKey نیز می‌شوند. کلاینت‌هایی که با رابط کاربری Drive ادغام می‌شوند، می‌توانند resourceKeys در پارامتر state نیز استفاده کنند. برای اطلاعات بیشتر، به Download and export files مراجعه کنید.

کلید منبع را روی درخواست تنظیم کنید

کلیدهای منبع برای هر فایلی که توسط درخواست‌ها به Drive API ارجاع داده می‌شود، در هدر HTTP مربوط به X-Goog-Drive-Resource-Keys تنظیم می‌شوند.

درخواست‌ها به API درایو می‌توانند یک یا چند کلید منبع را با هدر HTTP X-Goog-Drive-Resource-Keys مشخص کنند.

نحو

یک جفت شناسه فایل و کلید منبع با استفاده از جداکننده اسلش ( / ) روی هدر تنظیم می‌شوند. هدر با ترکیب تمام جفت‌های شناسه فایل و کلید منبع با استفاده از جداکننده‌های کاما ( , ) ساخته می‌شود.

برای مثال، درخواستی برای انتقال فایل fileId1 از پوشه fileId2 به پوشه fileId3 را در نظر بگیرید. فرض کنید کلیدهای منبع برای این سه فایل به ترتیب resourceKey1 ، resourceKey2 و resourceKey3 هستند. هدر ساخته شده از این مقادیر با استفاده از اسلش و جداکننده کاما به صورت زیر است:

    X-Goog-Drive-Resource-Keys: fileId1/resourceKey1,fileId2/resourceKey2,fileId3/resourceKey3