Zmienne i warunki

Reklamy hoteli i bezpłatne linki do rezerwacji zawierają linki do stron docelowych, na których użytkownicy mogą rezerwować pokoje. Możesz określić, jak Google ma tworzyć link, aby zawierał wszystkie dodatkowe informacje o użytkowniku i jego planie podróży. Możesz na przykład uwzględnić w adresie URL takie informacje jak identyfikator hotelu, język, kody walut i daty zameldowania.

Przegląd

Adres URL strony docelowej określasz w pliku stron docelowych. Gdy wyświetla się reklama lub bezpłatny link do rezerwacji, dynamiczne informacje w adresie URL są zastępowane rzeczywistymi wartościami. Aby dodać do adresów URL stron docelowych wartości dynamiczne, użyj tej składni:

<URL>https://partner_url?param_id=(variable_name)</URL>

Poniższy przykład pokazuje adres URL, który zamiast rzeczywistego identyfikatora hotelu i planu podróży używa nazw zmiennych Google:

Przykład 1

<URL>https://www.partnerdomain.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)
  &amp;checkinDay=(CHECKINDAY)&amp;checkinMonth=(CHECKINMONTH)
  &amp;checkinYear=(CHECKINYEAR)&amp;nights=(LENGTH)
</URL>

Przykład 2

<URL>https://www.partnerdomain.com/hotel/(PARTNER-HOTEL-ID)
  &amp;checkinDay=(CHECKINDAY)&amp;checkinMonth=(CHECKINMONTH)
  &amp;checkinYear=(CHECKINYEAR)&amp;nights=(LENGTH)
</URL>

Gdy link do strony docelowej jest tworzony dla strony wyników wyszukiwania, Google zastępuje zmienne rzeczywistymi wartościami, aby mieć pewność, że URL zawiera informacje dynamiczne. Jeśli np. użytkownik zarezerwuje pokój na 6 nocy od 23 maja 2023 r. w hotelu nr 42, Google wyrenderuje poprzedni link w ten sposób:

https://www.partnerdomain.com?hotelID=42&checkinDay=23&checkinMonth=05&checkinYear=2023&nights=6

Wartości, które Google przypisuje do zmiennych w ciągu zapytania, zależą od odpowiednich danych w pliku danych o cenach hoteli, pliku danych z listą hoteli i ustawieniach użytkownika.

Na przykład wartość zmiennej LENGTH jest przypisywana do elementu <Nights> z pliku danych o cenach powiązanego planu podróży. Podobnie wartość zmiennej PARTNER-HOTEL-ID jest zdefiniowana w elemencie <id> z pliku danych Lista hoteli, który pasuje do kryteriów wyszukiwania użytkownika.

Niektóre zmienne są podzbiorami elementów pliku danych o cenach. Na przykład zmienne CHECKINDAY, CHECKINMONTH i CHECKINYEAR są wyodrębniane z pojedynczego elementu <Checkin> w pliku danych o cenach. Pozostałe zmienne są obliczane na podstawie ustawień regionalnych użytkownika i innych ustawień klienta.

Więcej informacji o źródłach wartości zmiennych znajdziesz w artykułach Omówienie cen i Lista hoteli.

Zmienne adresu URL

W tabeli poniżej znajdziesz opis dostępnych zmiennych, których możesz używać do tworzenia adresu URL strony docelowej:

Logika warunkowa w adresach URL

W elemencie <URL> pliku stron docelowych możesz używać specjalnych dyrektyw, aby warunkowo tworzyć punkty końcowe.

Logika warunkowa obsługuje te stwierdzenia:

• if_statement: jeśli true, do adresu URL są wstawiane wartości spełniające ten warunek. W przeciwnym razie wstawiane są wartości spełniające dyrektywę ELSE.

• for_statement: Tworzy warunek pętli FOR, która wykonuje iterację określoną liczbę razy.

Instrukcje IF i FOR obejmują te elementy:

Przykład warunku IF-AD-CLICK

Możesz utworzyć blok warunkowy, który sprawdzi, czy użytkownik kliknął reklamę lub bezpłatny link do rezerwacji, aby przekierować go na stronę docelową.

W tym przykładzie dyrektywa jest używana w pliku strony docelowej:

<URL>https://partner.com?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-AD-CLICK)&amp;adType=1(ELSE)&amp;adType=0(ENDIF)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik nie kliknął reklamy, wynikiem jest ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123&adType=0

Jeśli użytkownik kliknie reklamę, wynikiem będzie ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123&adType=1

Przykład dotyczący warunku IF-CLICK-TYPE-HOTEL

Możesz utworzyć blok warunkowy, który sprawdza, czy użytkownik wybrał hotel bez wyraźnego pakietu pokoju. Wartość elementu <RatePlanID> w bloku <Room Bundle> wiadomości o transakcji zostanie ustawiona na cenę pakietu pokoju powiązanego w sposób dorozumiany, którą wybrał użytkownik.

W tym przykładzie dyrektywa jest używana w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com/(IF-CLICK-TYPE-HOTEL)landing(ELSE)landing_room(ENDIF)?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik wybierze pakiet z pokojem, wynikiem będzie ten adres URL:

https://partner.com/landing_room?hid=123

Jeśli użytkownik nie wybrał pakietu Room Bundle, wynikiem jest ten adres URL:

https://partner.com/landing?hid=123

Przykład warunku IF-CLICK-TYPE-ROOM

Możesz utworzyć blok warunkowy, który sprawdza, czy użytkownik wybrał pakiet pokoju.

W tym przykładzie dyrektywa jest używana w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com/(IF-CLICK-TYPE-ROOM)landing_room(ELSE)landing(ENDIF)?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik nie wybierze pakietu Room Bundle, wynikiem będzie ten adres URL:

https://partner.com/landing?hid=123

Jeśli użytkownik wybrał zestaw pokoi, wynikiem jest ten adres URL:

https://partner.com/landing_room?hid=123

Przykład warunku IF-DEFAULT-DATE

Użyj instrukcji warunkowej IF-DEFAULT-DATE, aby ustawić parametr inny niż data, którego Twoja witryna może używać do wywoływania niestandardowego działania, jeśli użytkownik nie wybrał daty.

W tym przykładzie sprawdzamy, czy użyto domyślnej daty:

<URL>https://partner.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)&amp;checkinDay=(CHECKINDAY)&amp;checkinMonth=(CHECKINMONTH)&amp;checkinYear=(CHECKINYEAR)&amp;nights=(LENGTH)<strong>(IF-DEFAULT-DATE)</strong>&amp;popup_datepicker=true(ELSE)&amp;popup_datepicker=false(ENDIF)</URL>

Jeśli w tym przykładzie użytkownik nie wybierze daty, wynik może być podobny do tego adresu URL, który pokazuje domyślne daty:

https://partner.com?hotelID=123&checkinDay=23&checkinMonth=05&checkinYear=2023&nights=1&popup_datepicker=true

Jeśli użytkownik wybrał datę, wynik może być podobny do tego adresu URL (w zależności od wybranego planu podróży):

https://partner.com?hotelID=123&checkinDay=23&checkinMonth=05&checkinYear=2023&nights=2&popup_datepicker=false

Przykład dotyczący warunku IF-HOTEL-CAMPAIGN (kliknięcia reklam hoteli i bezpłatnych linków do rezerwacji)

Możesz utworzyć blok warunkowy, który sprawdza, czy użytkownik kliknął reklamę pochodzącą z kampanii reklam hoteli.

W tym przykładzie dyrektywa jest używana w pliku strony docelowej:

<URL>https://partner.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-HOTEL-CAMPAIGN)&amp;hotel_campaign=(CAMPAIGN-ID)(ELSE)utm_campaign=(CAMPAIGN-ID)(ENDIF)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik kliknie adres URL kampanii hotelowej, wynikiem będzie ten adres URL:

https://www.partner.com?hotelID=123&hotel_campaign=12345678

Jeśli kliknięcie nie pochodzi z adresu URL kampanii reklam hoteli (np. ze zwykłej kampanii w sieci wyszukiwania), wynikiem jest ten adres URL:

https://www.partner.com?hotelID=123&utm_campaign=87654321

Jest to przydatne, gdy chcesz odróżnić ruch pochodzący z kliknięć w kampanii hotelowej od innych kliknięć.

Puste identyfikatory kampanii z kliknięciami bezpłatnych linków do rezerwacji

Jeśli kliknięcie pochodzi z bezpłatnego linku do rezerwacji, parametr IF-HOTEL-CAMPAIGN zwraca wartość TRUE, a parametr CAMPAIGN-ID jest pusty, jak pokazano w tym adresie URL:

https://www.partner.com?hotelID=123&hotel_campaign=

Możesz użyć IF-AD-CLICK instrukcji warunkowej, aby zapobiec pojawianiu się pustego identyfikatora kampanii, jak pokazano w tym przykładzie:

<URL>https://partner.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-HOTEL-CAMPAIGN)(IF-AD-CLICK)&amp;hotel_campaign=(CAMPAIGN-ID)(ELSE)&amp;FreeBookingLink(ENDIF)(ELSE)utm_campaign=(CAMPAIGN-ID)(ENDIF)</URL>

Przykład dotyczący warunku IF-PROMOTED (tylko w przypadku reklam hoteli)

Możesz utworzyć blok warunkowy, który sprawdza, czy użytkownik kliknął reklamę promującą nieruchomość.

W tym przykładzie dyrektywa jest używana w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com/(IF-PROMOTED)1(ELSE)0(ENDIF)?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik wybierze reklamę typu „promowanie obiektu”, wynikiem będzie ten adres URL:

https://partner.com/1?hid=123

Jeśli użytkownik nie wybrał reklamy typu „promowanie obiektu”, wynikiem jest ten adres URL:

https://partner.com/0?hid=123

Przykład warunku IF-RATE-RULE-ID

Możesz utworzyć blok warunkowy, który sprawdza, czy użytkownik wybrał stawkę warunkową. Jeśli tak, używana jest wartość elementu <RateRuleID> w bloku <Rate> wiadomości o transakcji.

W tym przykładzie dyrektywa jest używana w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-RATE-RULE-ID)&amp;customerType=42(ELSE)(ENDIF)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik nie wybrał stawki warunkowej, wynikiem jest ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123

Jeśli użytkownik wybrał stawkę warunkową, wynikiem jest ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123&customerType=42

Przykład warunku IF-USER-LIST-ID (zdefiniowanego w Google Ads)

Jeśli w kampanii reklam hoteli w Google Ads ustawisz mnożniki stawek dla list odbiorców, możesz użyć parametru IF-USER-LIST-ID w połączeniu z parametrem USER-LIST-ID, aby ustawić w swojej witrynie parametr dla klienta, który należy do określonej listy odbiorców Google Ads. Możesz to zrobić w celu śledzenia lub dostosowania witryny do członków list odbiorców.

<URL>https://partner.com/?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-USER-LIST-ID)&amp;audience_list=(USER-LIST-ID)(ELSE)(ENDIF)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik nie należał do listy odbiorców, wynikiem będzie ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123

Jeśli użytkownik był członkiem listy odbiorców 12345678, wynikiem jest ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123&audience_list=12345678

Przykład funkcji IF-VERIFICATION

Jeśli chcesz sprawdzić, czy Google wygenerowało adres URL na potrzeby testowania lub automatycznej weryfikacji, możesz użyć IF-VERIFICATION.

<URL>https://partner.com/?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-VERIFICATION)&amp;isgoogle=true(ENDIF)</URL>

W tym przykładzie, jeśli Google nie wygeneruje adresu URL na potrzeby testowania lub weryfikacji, wynikiem będzie ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123

Jeśli Google wygenerowało adres URL na potrzeby testowania lub weryfikacji, wynikiem jest ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123&isgoogle=true

Przykład użycia elementu FOR-EACH-CHILD-AGE

Możesz utworzyć blok warunkowy, który będzie zawierać maksymalny wiek każdego dziecka, zgodnie z informacjami podanymi w pliku danych o cenach hoteli.

W tym przykładzie dyrektywa jest używana w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com?adults=(NUM-ADULTS)&amp;children=(NUM-CHILDREN)(FOR-EACH-CHILD-AGE)&amp;age=(CHILD-INDEX)_(CHILD-AGE)(END-FOR-EACH)&amp;hid=(PARTNER-HOTEL-ID)&amp;</URL>

W tym przykładzie, jeśli plan podróży obejmował 2 osoby dorosłe i 2 dzieci w wieku 0 lat i 17 lat, wynikiem jest ten adres URL:

https://www.partner.com?adults=2&children=2&age=0_0age=1_17&hid=123

Jeśli w planie podróży były 2 osoby dorosłe i 0 dzieci, wynik będzie następujący:

https://www.partner.com?adults=2&children=0&hid=123

Ogólne reguły tworzenia adresów URL

Wszystkie zmienne są opcjonalne. Nie musisz wstawiać żadnych zmiennych w adresie URL strony docelowej. Jednak używanie zmiennych do przekazywania informacji o planie podróży i użytkowniku zwykle zapewnia użytkownikowi większą wygodę i pomaga w przestrzeganiu zasad Google.

Podczas definiowania utworzonych adresów URL w pliku stron docelowych obowiązują te zasady ogólne:

• Wszystkie zmienne są ujęte w nawiasy otwierające i zamykające.

• Parametry ciągu zapytania muszą być oddzielone znakiem ampersand („&”) w danych wyjściowych. Ponieważ ampersand jest znakiem specjalnym w XML, a format pliku stron docelowych to XML. Dlatego musisz użyć zakodowanego elementu „&”. W wyniku końcowym pojawi się znak „&”. Na przykład:

  <!-- Do this: -->
  <URL>https://www.partnerdomain.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)&amp;nights=(LENGTH)</URL>
  
  <!-- Do NOT do this: -->
  <URL>https://www.partnerdomain.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)&nights=(LENGTH)</URL>
  

  Musisz też zakodować znaki specjalne, które mogą się pojawić w adresie URL strony docelowej. Na przykład:

  • spacja („ ”): w elemencie <URL> zastąp znaki spacji ciągiem znaków „%20;”
  • ukośnik prawy („/”): zastąp ukośniki prawe ciągiem znaków „%2F;” w elemencie <URL>;

  Nie wszystkie znaki niealfabetyczne muszą być zakodowane w formacie URL. Na przykład myślników („-”) nie trzeba kodować w adresie URL. Listę typowych znaków, które muszą być zakodowane, znajdziesz w sekcji Kodowanie adresów URL.

• Wartości pojedynczego parametru można tworzyć z wielu zmiennych. W tym przykładzie tworzymy jeden parametr, checkinDate, z zmiennych CHECKINDAY, CHECKINMONTH i CHECKINYEAR:

  <URL>https://www.partnerdomain.com?checkinDate=(CHECKINDAY)%2F;(CHECKINMONTH)%2F;(CHECKINYEAR)</URL>
  

  W tym przykładzie otrzymasz adres URL, który może wyglądać tak:

  https://www.partnerdomain.com?checkinDate=7/23/1971
  

• W przypadku nazw parametrów ciągu zapytania możesz użyć dowolnego identyfikatora. Serwer przetwarza te wartości. Przekazywane wartości są jednak ograniczone do listy dostępnych zmiennych.

• Oprócz listy dostępnych zmiennych możesz użyć maksymalnie 5 zmiennych niestandardowych.