Skonfiguruj sale konferencyjne i członków

Miejsce spotkań to wirtualne miejsce lub trwały obiekt (np. sala konferencyjna), w którym odbywają się konferencje. Przestrzeń do spotkań pomaga też użytkownikom spotykać się i znajdować wspólne zasoby.

Gdy utworzysz pokój spotkań za pomocą metody spaces.create, zwróci ona instancję zasobu spaces. Zasób zawiera obiekt SpaceConfig, który jest konfiguracją miejsca spotkań. Zawiera też obiekt ActiveConference będący linkiem do bieżącego conferenceRecords zasobu w przestrzeni spotkań. Więcej informacji o zarządzaniu pomieszczeniem do spotkań znajdziesz w artykule Tworzenie pomieszczeń do spotkań i zarządzanie nimi.

W sekcjach poniżej znajdziesz szczegółowe informacje o tym, jak skonfigurować przestrzeń spotkań za pomocą tych obiektów i metod.

Ustawianie moderowania i dostępu do spotkania

Możesz określić, jak użytkownicy dołączają do spotkania, tryby moderowania, ograniczenia funkcji i uprawnienia, które użytkownicy otrzymują po dołączeniu do spotkania, za pomocą obiektu SpaceConfig.

Dostęp do sal konferencyjnych

Aby określić, kto może dołączyć do przestrzeni spotkania bez wysyłania prośby o dołączenie, ustaw pole accessType za pomocą obiektu AccessType. Możesz wybrać różne ustawienia dotyczące automatycznego zezwalania uczestnikom na dołączanie do spotkania. Domyślnie w tym polu są ustawione domyślne ustawienia dostępu użytkownika.

Aby określić punkty wejścia, których można używać do dołączania do spotkań hostowanych w przestrzeni spotkań, ustaw pole entryPointAccess za pomocą obiektu EntryPointAccess. Ustaw wartość ALL, aby zezwolić na wszystkie punkty wejścia, lub CREATOR_APP_ONLY, aby ograniczyć punkty wejścia tylko do tych, które należą do projektu Google Cloud, w którym utworzono miejsce spotkania.

Moderowanie pokoi spotkań

Aby moderować spotkanie, możesz ustawić pole moderation za pomocą obiektu Moderation. Gdy tryb moderation jest on, organizator spotkania ma kontrolę nad spotkaniem dzięki funkcjom takim jak zarządzanie współgospodarzami (patrz spaces.members) i ograniczenia funkcji za pomocą pola moderationRestrictions. Więcej informacji o członkach znajdziesz w artykule Zarządzanie członkami przestrzeni.

Aby zdefiniować ograniczenia funkcji, gdy spotkanie jest moderowane (moderation to on), ustaw pole moderationRestrictions za pomocą obiektu ModerationRestrictions. Ograniczenia określają, kto ma uprawnienia w pokoju spotkania do wysyłania wiadomości na czacie lub reakcji albo do udostępniania ekranu.

Aby ustawić ograniczenia funkcji w polu moderationRestrictions, użyj elementu RestrictionType, aby zastosować chatRestriction, reactionRestriction, presentRestriction. Ustaw wartość HOSTS_ONLY, aby zastosować uprawnienia zarówno do organizatora spotkania, jak i współorganizatora, lub NO_RESTRICTION, aby zastosować je do wszystkich uczestników.

Aby ograniczyć domyślną rolę przypisaną użytkownikom jako przeglądający, ustaw pole logiczne defaultJoinAsViewerType za pomocą DefaultJoinAsViewerType. Jeśli defaultJoinAsViewerType ma wartość on, użytkownicy dołączają jako widzowie. Jeśli off, użytkownicy dołączą jako współtwórcy. Wartość domyślna to off. Jeśli w spaces.members dla użytkownika ustawiono konkretną rolę, dołącza on z tą rolą.

Generowanie raportu o obecności

Aby utworzyć raport o obecności w przestrzeni spotkań, ustaw pole attendanceReportGenerationType za pomocą obiektu AttendanceReportGenerationType. Jeśli raport zostanie poproszony, Google Meet zapisze go na Dysku Google organizatora spotkania i wyśle e-maila.

Zarządzanie automatycznymi artefaktami

Organizatorzy spotkań, ale nie współgospodarze, mogą wstępnie skonfigurować automatyczne nagrywanie, automatyczne transkrypcje i inteligentne notatki w przestrzeni spotkania. Gdy te ustawienia są włączone, przestrzeń spotkania jest nagrywana, generowane są transkrypcje, a notatki ze spotkania są automatycznie zapisywane i porządkowane w Dokumentach Google. Każda funkcja jest niezależna i jest ustawiana dla każdej przestrzeni spotkań. Napisy do nagrań są dostępne tylko w języku angielskim.

Automatyczne artefakty możesz skonfigurować wstępnie podczas tworzenia pokoju spotkań lub po jego utworzeniu. Obie metody wymagają zakresu OAuth meetings.space.settings. Więcej informacji znajdziesz w artykule Zakresy OAuth dla ustawień.

Możesz też skonfigurować automatyczne tworzenie artefaktów w przypadku spotkań utworzonych w Kalendarzu Google.

Aby ustawić automatyczne artefakty, użyj obiektu ArtifactConfig w obiekcie SpaceConfig. ArtifactConfig składa się z pól recordingConfig, transcriptionConfig i smartNotesConfig.

Każde pole jest mapowane na podobny obiekt, np. RecordingConfig, TranscriptionConfig i SmartNotesConfig. Aby ustawić każdy obiekt, użyj przełącznika AutoGenerationType, aby przełączyć obiekt konfiguracji on lub off.

Aby pobrać artefakty utworzone podczas konferencji, przeczytaj artykuł Praca z artefaktami.

Różnica między transkrypcjami a inteligentnymi notatkami

Zarówno transkrypcje spotkań, jak i inteligentne notatki (znane też jako „zrób notatki za mnie”) rejestrują informacje ze spotkania, ale te funkcje służą różnym celom i tworzą różne materiały.

W tabeli poniżej przedstawiamy różnice między nimi:

Funkcja Transkrypcje Inteligentne notatki
Omówienie Dokładny zapis słowo w słowo. Zwięzłe podsumowanie najważniejszych informacji wygenerowane przez Gemini.
Poziom szczegółowości 100% szczegółów. Wszystko, co powiesz, zostanie zapisane. Wysoki poziom. Skupia się na decyzjach i działaniach.
Przypadek użycia Zgodność z przepisami, sprawdzanie dokładnych cytatów i ułatwienia dostępu dla użytkowników. Umożliwia spóźnionym uczestnikom szybkie nadrobienie zaległości, automatyzuje sporządzanie protokołów i śledzenie projektów.
Wykorzystanie w czasie rzeczywistym Używane w przypadku napisów. Plik jest generowany po zakończeniu połączenia. Podczas rozmowy wideo możesz wyświetlić podsumowanie w panelu bocznym.
Dane wyjściowe długi dokument Google Docs z imionami rozmówców i sygnaturami czasowymi; Zwięzły dokument Google z notatkami ze spotkania, podzielony na sekcje i zawierający listy punktowane.
Cytat Zawiera pełny tekst, do którego można utworzyć link. Zawiera cytaty (sygnatury czasowe) z linkami do konkretnego momentu w transkrypcji, aby zapewnić kontekst, jeśli włączone są zarówno transkrypcje, jak i inteligentne notatki. Więcej informacji znajdziesz w sekcji Gdy obie funkcje są włączone.

Gdy obie funkcje są włączone

Każdej funkcji można używać osobno, ale transkrypcji i inteligentnych notatek można też używać jednocześnie, aby tworzyć lepsze materiały po spotkaniu.

Gdy obie te funkcje są włączone, w wygenerowanym dokumencie z notatkami zobaczysz cytaty. Te cytaty znajdują się w sekcji ze szczegółami i zawierają linki do określonych sygnatur czasowych w transkrypcji spotkania. Klikając cytaty, możesz przejść bezpośrednio do odpowiedniej sekcji w transkrypcji. Dzięki temu lepiej zrozumiesz dyskusję.

Podczas spotkania uczestnicy widzą wskaźniki, że obie funkcje są aktywne. Muszą być aktywne przez cały czas trwania spotkania, aby generować klikalne cytaty. Mimo że pliki są ze sobą powiązane, system nadal generuje 2 osobne dokumenty na Dysku Google gospodarza. Oba pliki są też automatycznie dołączane do wydarzenia w Kalendarzu Google.

Zakresy protokołu OAuth dla ustawień

Ustawianie ustawień spotkań i uzyskiwanie do nich dostępu wymaga tych zakresów OAuth:

Przypadek użycia Kod zakresu
Ustaw automatyczne generowanie artefaktów w przestrzeniach utworzonych przez inne aplikacje. https://www.googleapis.com/auth/meetings.space.settings
Pobieranie lub wyświetlanie artefaktów z konferencji utworzonych przez inne aplikacje. https://www.googleapis.com/auth/meetings.space.readonly
Pobieranie lub wyświetlanie innych ustawień przed spotkaniem w przestrzeni spotkań utworzonej przez aplikację innej firmy. https://www.googleapis.com/auth/meetings.space.created
https://www.googleapis.com/auth/meetings.space.readonly
Odczytywanie i edytowanie ustawień wszystkich przestrzeni spotkań, do których użytkownik ma dostęp w innych aplikacjach, np. w Kalendarzu. https://www.googleapis.com/auth/meetings.space.settings

Więcej informacji o zakresach OAuth znajdziesz w artykule Zakresy interfejsu Meet REST API.

Zarządzanie osobami w pokoju

Użytkownik pokoju to osoba, która ma przypisaną rolę w pokoju spotkań. Ci użytkownicy mogą dołączyć do przestrzeni spotkania bez prośby o pozwolenie na połączenie (tzw. „pukanie”).

Organizatorzy spotkań mogą automatycznie wchodzić do pokoju spotkań, ale możesz też skonfigurować dodatkowych uczestników, aby mogli dołączać do spotkania bez proszenia o zaakceptowanie. Dodatkowo można skonfigurować członków tak, aby mieli Role na spotkaniu, np. COHOST, co daje im takie same możliwości zarządzania spotkaniem jak organizatorowi. Więcej informacji o dostępie do pokoju spotkań bez pukania znajdziesz w artykule AccessType.

Zasób spaces.members zawiera pola name, user i role.

Pamiętaj, że członek to nie to samo co uczestnik. Uczestnik to osoba, która dołączyła do rozmowy lub korzysta z trybu towarzyszącego, ogląda jako widz lub korzysta z urządzenia w sali połączonego z rozmową. Każda osoba ma 1 zasób conferenceRecords.participants.

Użytkownikami pokoju możesz zarządzać, korzystając z tych metod:

Każda metoda przyjmuje parametr ścieżki. Metody create i list używają pola parent do oznaczenia przestrzeni spotkania, a metody delete i get używają pola name do filtrowania wyników na podstawie przestrzeni spotkania i nazwy członka. Wszystkie metody z wyjątkiem metody usuwania zwracają instancję zasobu spaces.members.

Wszystkie metody z wyjątkiem metody delete obsługują parametr fields w SystemParameterContext. Jeśli pominiesz parametr fields, domyślna odpowiedź interfejsu API to "name,email,role,user".

Parametr fields korzysta z parametru FieldMask do filtrowania odpowiedzi. FieldMask to sposób, w jaki wywołujący interfejs API mogą wyświetlać listę pól, które powinny być zwracane przez żądanie. Jest to lista pól rozdzielonych przecinkami, która określa, że w obiekcie mają być używane tylko wybrane pola, a pozostałe mają pozostać bez zmian. Użycie FieldMask pozwala interfejsowi API uniknąć niepotrzebnej pracy i zwiększa wydajność. Maska pola jest używana w metodach tworzenia, pobierania i wyświetlania listy. Więcej informacji o maskach pól znajdziesz w artykule Używanie maski pola w dokumentacji interfejsu Google Sheets API.