Wytyczne dotyczące certyfikacji Fast Pair 3.2 i 3.3

Ostatnia aktualizacja: 28 marca 2025 r.

• Testowane urządzenie musi być urządzeniem wyczyszczonym do ustawień fabrycznych (tzn. nie może to być urządzenie osobiste ani urządzenie zawierające jakiekolwiek informacje osobiste).
• Materiały testowe dostępne tutaj (np. procesy, wytyczne i inne informacje) są częścią usług Google, podlegają prawom własności intelektualnej Google i Warunkom korzystania z usług Google dostępnym na stronie http://www.google.com/accounts/TOS, tak jakby były „oprogramowaniem”. ## 1. Przygotowanie do certyfikacji

W tej sekcji opisujemy niezbędne przygotowania przed rozpoczęciem procesu certyfikacji. Zawiera on kluczowe definicje, wymagania i kroki konfiguracji, które zapewnią płynny proces certyfikacji.

1.1 Definicja

• Pierwsze parowanie to sekwencja zdarzeń, które występują, gdy użytkownik po raz pierwszy paruje urządzenie z kontem Google zalogowanym na telefonie. W tej sekwencji telefon wykrywa reklamę z urządzenia i wyświetla powiadomienie z prośbą o połączenie z urządzeniem i zapisanie go. (W tych wytycznych „urządzenie” oznacza zestaw słuchawkowy lub głośnik Bluetooth, a nie telefon referencyjny).

• Kolejne parowanie to sekwencja zdarzeń, które występują, gdy użytkownik loguje się na swoje konto Google na nowym telefonie i próbuje sparować urządzenie, które jest już zapisane na jego koncie Google. W tym przypadku nowy telefon rozpoznaje, że reklamowany identyfikator modelu jest już zapisany na koncie Google użytkownika, i wyświetla powiadomienie, aby przyspieszyć parowanie urządzenia z tym telefonem.

1.2 Wymagania

• Wszystkie telefony powinny być połączone z internetem, a w Ustawieniach powinny być włączone Bluetooth i Lokalizacja.
• Na wszystkich telefonach musisz zalogować się na to samo konto Google.
• Telefony referencyjne powinny być aktywnie dostępne na rynku i używane przez dość dużą grupę użytkowników.
• Urządzenie Bluetooth z wersją Szybkiego parowania i powiązanymi rozszerzeniami, które mają zostać certyfikowane.

1.3 Sprawdzanie wersji Usług Google Play

• Cel: potwierdzenie, że do testowania używana jest prawidłowa wersja GMS Core.

• Wybierz Ustawienia > Google > znak zapytania w prawym górnym rogu > 3 kropki w prawym górnym rogu > „Informacje o wersji”, a następnie sprawdź wersję Usług Google Play (powinna być 22.XX.XX lub nowsza).

1.4 Włączanie identyfikatora trybu debugowania

• Podany identyfikator modelu to identyfikator trybu debugowania. Aby włączyć tę funkcję, otwórz Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie > Urządzenia i włącz opcję „Uwzględnij wyniki debugowania”. Jeśli na tej stronie nie ma opcji „Uwzględnij wyniki debugowania”, sprawdź, czy w aplikacji Seeker są włączone opcje programisty.

1.5 Włącz powiadomienia z Usług Google Play

• Otwórz Ustawienia > Powiadomienia > Ustawienia aplikacji > Usługi Google Play i sprawdź, czy przełącznik Powiadomienia jest włączony.

1.6 Sprawdź, czy możesz połączyć się z serwerem wyników testu

Niektóre dane testowe są przesyłane bezpośrednio na serwery Google. Te dane są wymagane do przeprowadzenia testów własnych przed rozpoczęciem certyfikacji w laboratorium. Sprawdź, czy telefon testowy ma:

• Zalogowane konto testowe, które dołączyło do grupy testowej FP.
• Możliwość zasilania i połączenia z internetem przez 25 godzin podczas i po przeprowadzeniu wstępnych i kolejnych testów parowania. W tym czasie telefon będzie próbował przesłać dane testowe i wyniki.
• Okres testowania i identyfikator modelu testowego zgodne z wartościami podanymi w raporcie z testu własnego BT Classic lub BT LE Audio.
• na urządzeniu testowym włączone są ustawienia użytkowania i diagnostyki; Możesz to sprawdzić, klikając Ustawienia > Google > 3 kropki w prawym górnym rogu > Użytkowanie i diagnostyka > włącz Użytkowanie i diagnostyka.

2. Kryteria certyfikacji

W tej sekcji znajdziesz szczegółowe kryteria, które musi spełniać urządzenie, aby uzyskać certyfikat. Kryteria te obejmują różne aspekty działania Fast Pair, w tym wskaźniki sukcesu parowania, czas i zachowanie powiadomień w zależności od odległości.

2.1 Definicje

• „Wszystkie telefony” odnosi się do wszystkich telefonów referencyjnych z systemem operacyjnym zgodnym z minimalnymi wersjami określonymi w sekcji Wymagania.
• „Średni czas parowania” to (suma wszystkich czasów udanego parowania) / (10 – liczba nieudanych parowań). Obliczanie czasu parowania rozpoczyna się, gdy użytkownik kliknie powiadomienie o szybkim parowaniu, a kończy, gdy na telefonie pojawi się powiadomienie o „udanym połączeniu”.
• „Wskaźnik sukcesu” w przypadku testowania odległości to (liczba wyskakujących powiadomień w ciągu 1 minuty / 10).

2.2 Okno powiadomienia dotyczące początkowego parowania

• Powiadomienie powinno pojawić się w ciągu 5 sekund.

2.3 Specyfikacja certyfikacji parowania

• Każdy telefon referencyjny będzie testowany pod kątem początkowego i kolejnych parowań po 100 razy.

• Odsetek udanych prób początkowego i kolejnych parowań jest mierzony przez umieszczenie urządzenia w odległości 0,3 m od telefonu referencyjnego.

  • Średni czas parowania musi wynosić maksymalnie 12 sekund w przypadku oprogramowania sprzętowego obsługującego tylko 1 komponent (np. zestaw słuchawkowy lub pojedynczy głośnik).
  • Średni czas parowania musi wynosić maksymalnie 14 sekund w przypadku parowania oprogramowania sprzętowego obsługującego skoordynowane elementy zestawu (np. lewą i prawą słuchawkę).

• 80% czasu początkowego i kolejnych parowań telefonu referencyjnego musi spełniać kryteria.

2.4 Specyfikacja certyfikacji na odległość

Co najmniej 80% telefonów referencyjnych musi spełniać kryteria podane w tej sekcji podczas testowania w 3 określonych odległościach (0,3 m, 1,2 m i 2 m).

• Wskaźnik sukcesu na wysokości 0,3 m musi wynosić 100%. Oznacza to, że każdy telefon referencyjny musi przejść test z odległości 0,3 m 10 razy i wyświetlić każde powiadomienie.
• Częstotliwość wyświetlania powiadomień o parowaniu wysyłanych do telefonów referencyjnych z odległości 1,2 m musi być mniejsza lub równa 20% w 10 przypadkach.
• Każdy test przeprowadzony w odległości 2 metrów nie może powodować wyświetlania powiadomienia na telefonach referencyjnych przez co najmniej 1 minutę.
• Każda odległość będzie testowana 10 razy na każdym telefonie referencyjnym.

2.5 [Opcjonalnie] Specyfikacja certyfikacji dotycząca uruchamiania aplikacji

Specyfikacja zawiera szczegółowe kryteria uruchamiania aplikacji, w tym:

• Przekierowanie do Sklepu Play w celu pobrania aplikacji towarzyszącej, jeśli nie jest ona zainstalowana na telefonie referencyjnym.
• Bezpośrednie uruchamianie aplikacji towarzyszącej, jeśli jest już zainstalowana na telefonie referencyjnym.
• Każdy scenariusz musi zostać zweryfikowany w 3 powtórzeniach, aby zapewnić spójne wyniki.

Szczegółowe procedury testowe znajdziesz w sekcji 4.6 Uruchamianie aplikacji.

3. Wytyczne dotyczące testowania Szybkiego parowania 2.0

W tej sekcji znajdziesz szczegółowe wytyczne dotyczące testowania Fast Pair 2.0, w tym weryfikacji interfejsu, procedur przypadków testowych i oczekiwanych zachowań.

3.1 Interfejs

Poniższe obrazy przedstawiają 4 różne procesy parowania:

1. Pierwsze parowanie bez pobranej aplikacji towarzyszącej urządzenia.

1. Początkowe parowanie z pobraną aplikacją towarzyszącą urządzenia.

1. Kolejne parowanie z pobraną aplikacją towarzyszącą urządzenia.

2. Kolejne parowanie bez pobranej aplikacji towarzyszącej urządzenia.

   W przypadkach 3 i 4 stosuje się ten sam przepływ.

• Stan błędu

Powiadomienie o pobraniu aplikacji towarzyszącej pojawi się tylko wtedy, gdy identyfikator modelu DUT jest powiązany z linkiem do aplikacji towarzyszącej. Jeśli nie ma powiązania z aplikacją towarzyszącą, tester zobaczy tylko nazwę urządzenia w powiadomieniu „Urządzenie połączone”, tak jak w przypadku kolejnych parowań.

3.2 Przypadek testowy 1. Początkowe parowanie

W tej sekcji opisujemy, jak przetestować początkowy proces parowania i sprawdzić, czy urządzenia można sparować po raz pierwszy.

3.2.1 Konfiguracja i testowanie

• Sprawdź, czy DUT nie jest widoczny jako zapisane urządzenie na żadnym telefonie. Na każdym telefonie, na którym zapisano DUT i na którym zalogowano się na testowe konto Google: otwórz ustawienia Bluetooth, wybierz „Zapomnij urządzenie” i włącz tryb samolotowy, aby mieć pewność, że DUT zostanie zapomniany.

• Sprawdź, czy opcja „Automatycznie zapisuj urządzenia” jest włączona. Domyślnie ten przełącznik jest WYŁĄCZONY. Tę opcję znajdziesz w sekcji Ustawienia > Google > Urządzenia > Zapisane urządzenia na telefonie A.

• Włącz na urządzeniu Bluetooth tryb parowania.

• Umieść urządzenie Bluetooth w odległości 0,3 m od telefonu A.

• Poczekaj na okno powiadomienia na telefonie referencyjnym A. Powiadomienie powinno pojawić się w ciągu 5 sekund.

• Zacznij odmierzać czas od kliknięcia pierwszego powiadomienia do momentu, w którym na telefonie A pojawi się okno powiadomienia „Urządzenie połączone”.

• Zapisz czas w sekcji Wstępne parowanie w raporcie z testu.

3.2.2 Oczekiwane działanie

• Pojawi się arkusz z początkowym parowaniem:

• Kliknij powiadomienie, aby rozpocząć parowanie za pomocą Szybkiego parowania. Powiadomienie będzie wyświetlać postęp:

• Gdy szybkie parowanie się powiedzie, na telefonie pojawi się powiadomienie. Telefon poprosi też użytkownika o pobranie aplikacji towarzyszącej urządzenia ze Sklepu Google Play, jeśli producent urządzenia udostępni taką aplikację.

• Jeśli parowanie w ramach szybkiego parowania się nie powiedzie, na telefonie pojawi się błąd:

3.3 Przypadek testowy 2. Sparuj to urządzenie z 2 telefonami referencyjnymi zalogowanymi na to samo konto Google (kolejne parowanie)

W tej sekcji opisujemy, jak przetestować proces parowania, który następuje po pierwszym parowaniu, i sprawdzić, czy urządzenia można sparować z nowym telefonem, gdy są już zapisane na koncie Google.

3.3.1 Konfiguracja i testowanie

• Sprawdź, czy DUT był wcześniej sparowany z innym telefonem (telefonem A), na którym jest zalogowane to samo konto Google.

  • Aby sprawdzić, czy urządzenie Bluetooth zostało sparowane z telefonem A:

    • Najpierw na telefonie, który został sparowany z urządzeniem (telefon A), otwórz Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniami) > Urządzenia > Zapisane urządzenia. DUT powinien pojawić się na liście zapisanych urządzeń na telefonie, jak pokazano tutaj:

    

    • Następnie na urządzeniu, które nie zostało sparowane z DUT (telefon B), otwórz Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniami) > Urządzenia > Zapisane urządzenia. Telefon B będzie mógł wyświetlić kolejne powiadomienie o parowaniu tylko wtedy, gdy testowane urządzenie również pojawi się na liście zapisanych urządzeń.

    

• Po przeprowadzeniu testu 1 (początkowe parowanie) na telefonie A użyj drugiego telefonu referencyjnego B z tym samym kontem, aby zweryfikować test 2 (kolejne parowanie).

• Umieść urządzenie Bluetooth w odległości 0,3 m od telefonu.

• Poczekaj, aż nazwa urządzenia zsynchronizuje się z kontem: otwórz Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniami) > Urządzenia > Zapisane urządzenia, aby sprawdzić, czy wyświetla się nazwa urządzenia. Gdy DUT pojawi się na liście urządzeń na telefonie, wróć do ekranu głównego.

• Poczekaj na kolejne okno powiadomienia.

• Zmierz czas od kliknięcia kolejnego powiadomienia na drugim telefonie do momentu, w którym pojawi się okno powiadomienia „Urządzenie połączone”.

• W sekcji Kolejne zapisz czas dla drugiego telefonu.

• Wyczyść zapisany rekord, wykonując te czynności. Jest to warunek wstępny kolejnego testu.

  • Zapomnij połączone urządzenie, usuwając je z listy w ustawieniach Bluetooth.

  • Kliknij kolejno Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniami) > Urządzenia > Zapisane urządzenia.

    • Wyłącz opcję „Automatycznie zapisuj urządzenia”.
    • Wróć na poprzednią stronę
    • Włącz „Automatycznie zapisuj urządzenia”
    • Sprawdź, czy na liście urządzeń widnieje komunikat „Brak urządzeń”, jak pokazano poniżej:

    

  • Włącz urządzenie, aby przejść do trybu parowania.

3.3.2 Oczekiwane działanie

• Pojawia się powiadomienie o parowaniu z wcześniej powiązanym urządzeniem

• Kliknij powiadomienie, aby rozpocząć kolejne parowanie. Powiadomienie będzie wyświetlać postęp:

• Po zakończeniu parowania Fast Pair zobaczysz to powiadomienie:

• Jeśli parowanie przez szybkie parowanie się nie powiedzie, na telefonie pojawi się błąd:

3.4 Przypadek testowy 3 : sprawdź, czy klucz konta BLE jest nadal rozgłaszany

• Upewnij się, że zestaw słuchawkowy nadal transmituje dane konta, gdy jest niewidoczny, np. po zakończeniu wstępnego parowania i nawiązaniu połączenia, chyba że jest wyłączony.
• Wybierz telefon referencyjny i przeprowadź test przez co najmniej 30 minut.

3.5 Przypadek testowy 4 : kryteria odległości

• Każdy dystans (0,3 m, 1,2 m i 2 m) przetestuj 10 razy.
• Zapisz, kiedy telefon referencyjny wyświetla powiadomienie dla każdej odległości.
  • Na przykład „0,3 m – Tak (7/10)” oznacza, że „telefon referencyjny otrzymuje powiadomienie o parowaniu 7 razy (na 10 razy) w odległości 0,3 m”.

3.6 Jak rejestrować dziennik debugowania

W tej sekcji znajdziesz instrukcje dotyczące rejestrowania dzienników debugowania, które są niezbędne do rozwiązywania i analizowania problemów podczas procesu certyfikacji.

3.6.1 Jak rejestrować informacje debugowania

• Aby włączyć rejestrowanie i pobrać raport o błędzie, wykonaj to polecenie:
  • adb logcat -G 16M

• Sprawdź, czy masz włączoną opcję „Dziennik snoopingu interfejsu HCI Bluetooth na potrzeby debugowania”. W przypadku telefonów Pixel odbywa się to w ten sposób:

  • Wybierz kolejno Ustawienia > System > Informacje o telefonie > Numer kompilacji.
  • Kliknij 7 razy „Numer kompilacji”, aby włączyć opcje programisty.

   * Otwórz Ustawienia > System > Zaawansowane > Opcje programisty. * Włączanie opcji programisty i dziennika snoopingu interfejsu HCI. * Ta opcja umożliwia telefonowi zbieranie pliku dziennika pakietów HCI. * Włącz i wyłącz tryb samolotowy, aby upewnić się, że zmiany zostały zastosowane.

3.6.2 Jak uzyskać plik dziennika logcat

• Uruchom adb devices, aby wyświetlić wszystkie numery seryjne urządzeń w terminalu.
• Uruchom adb -s {device serial number} logcat > {logcat name}.txt(możesz dowolnie nazwać plik logcat i rejestrować logi z wielu urządzeń jednocześnie).
• Odtwórz błąd.
• Aby zatrzymać logcat, uruchom polecenie Ctrl+C.
• Uruchom adb bugreport, aby wygenerować plik ZIP, który powinien zawierać wszystkie dane. Może to potrwać kilka minut.
• Aby uzyskać plik btsnoop_hci.log (urządzenia muszą mieć dostęp do roota), uruchom te polecenia:
  • Android O (8.0) lub nowszy:adb pull data/misc/bluetooth/logs/btsnoop_hci.log
  • Android N: adb pull sdcard/btsnoop_hci.log
  • Jeśli wcześniejsze ścieżki nie zawierają pliku hci.log : adb shell; find hci.log aby uzyskać lokalizację.

4. Kryteria certyfikacji funkcji:

Musisz przejść wszystkie testy. Powiadomienie o baterii jest wymagane tylko w przypadku słuchawek bezprzewodowych.

4.1 Powiadomienia o baterii

4.1.1 Wyświetlanie powiadomienia o baterii lewej i prawej słuchawki oraz etui.

Procedura:

1. Sparuj telefon testowy ze słuchawkami dousznymi.
2. Zamknij zgłoszenie
3. Otwórz zgłoszenie i je zweryfikuj.

Zweryfikuj:

1. Powiadomienie o baterii pokazuje 3 obrazy: lewej słuchawki, etui i prawej słuchawki, a poziomy baterii są prawidłowe. (z ikoną ładowania na lewej i prawej słuchawce)

4.1.2 Informacje o baterii powinny być aktualizowane po zmianie poziomu baterii.

Procedura:

1. Sparuj telefon testowy ze słuchawkami dousznymi.
2. Odtwórz dowolny film przez 10 minut na słuchawkach bezprzewodowych (aby zmniejszyć zużycie energii).
3. Kliknij kolejno Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniami) > Urządzenia > Zapisane urządzenia > Nazwa słuchawek.

Zweryfikuj:

1. Informacje o baterii powinny być aktualizowane po zmianie poziomu baterii.
2. Poziom baterii powinien być taki sam jak poziom baterii podany w skrócie Bluetooth (przeciągnij w dół pasek szybkich ustawień). Poziom baterii powinien być zgodny z poziomem jednej ze słuchawek. Lepiej jest wyświetlać najniższy poziom baterii.

4.1.3 Wyciszanie powiadomień, HUN powinien zostać zamknięty (zamknięcie zgłoszenia)

Procedura:

1. Sparuj telefon testowy ze słuchawkami dousznymi.
2. Otwórz zgłoszenie.
3. Gdy pojawi się HUN, zamknij zgłoszenie.

Zweryfikuj:

1. Powiadomienie z ostrzeżeniem o baterii zostało odrzucone w ciągu 3 sekund.

4.2 Spersonalizowana nazwa

W tej sekcji opisujemy procedury weryfikacji, czy urządzeniu można nadać spersonalizowaną nazwę i czy ta nazwa jest konsekwentnie wyświetlana na różnych urządzeniach.

4.2.1 Słuchawki 1, telefon 1, konto A, pierwsze parowanie

Warunek wstępny:

1. Telefon 1 nigdy nie został sparowany z zestawem słuchawkowym (w przypadku, gdy telefon ma alias w pamięci podręcznej)
2. Przed testowaniem przywróć gogle do ustawień fabrycznych.

Procedura:

1. Zaloguj się na telefonie 1 za pomocą konta Gmail A. Sparuj telefon 1 ze słuchawkami. Nie zmieniaj nazwy urządzenia po sparowaniu.
2. Sprawdź 3 wyświetlone miejsca.

Zweryfikuj:

1. Po sparowaniu w 3 miejscach na telefonie 1 powinny być widoczne informacje o koncie użytkownika A: imię użytkownika i informacje o słuchawkach. W formie: [Imię użytkownika] – [Nazwa urządzenia].

• Sprawdź nazwę w 3 miejscach

  1. Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie > Zapisane urządzenia:

     

  2. Tekst ikony Bluetooth w Szybkich ustawieniach (przesuń w dół pasek Szybkich ustawień):

     

  3. Ustawienia Bluetootha:

     

4.2.2 Słuchawki – przypadek 2, telefon 2, konto B, początkowe parowanie > edytowanie nazwy urządzenia

Procedura:

1. Kontynuuj od sekcji Zestaw słuchawkowy – etui 1 z 3.
2. Telefon 2, konto B, początkowe parowanie zakończone sukcesem.
3. Sprawdź 3 miejsca.
4. Otwórz ustawienia Bluetooth > ikona koła zębatego > ikona ołówka > zmień nazwę urządzenia.

Zweryfikuj:

1. Po sparowaniu w tych miejscach powinna być widoczna nazwa użytkownika konta A (imię użytkownika + informacje o zestawie słuchawkowym):

   1. Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie > Zapisane urządzenia:

      

   2. Tekst ikony Bluetooth w Szybkich ustawieniach (przesuń w dół pasek Szybkich ustawień):

      

   3. Ustawienia Bluetootha:

      

2. Po zmianie nazwy urządzenia powinna ona pojawić się w tych miejscach:

   1. Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie > Zapisane urządzenia:

      

   2. Tekst ikony Bluetooth w Szybkich ustawieniach (przesuń w dół pasek Szybkich ustawień):

      

   3. Ustawienia Bluetootha:

      

4.2.3 Słuchawki 3, telefon 3, konto C, pierwsze parowanie

Procedura:

1. Kontynuuj od sekcji „Słuchawki – przypadek 2 z 3”.
2. Telefon 3, konto C, początkowe parowanie zakończone.

3. Sprawdź 3 wymienione miejsca:

   1. Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie > Zapisane urządzenia:

      

   2. Tekst ikony Bluetooth w Szybkich ustawieniach (przesuń w dół pasek Szybkich ustawień):

      

   3. Ustawienia Bluetootha:

      

Weryfikacja :

1. Na telefonie 3 powinna być widoczna nowa nazwa urządzenia 2 w tych samych 3 miejscach, które zostały wymienione w procedurze.

4.3 Znajdź urządzenie – włącz dzwonek zestawu słuchawkowego

W tej sekcji opisujemy procedury sprawdzania, czy urządzenie można zlokalizować i czy można na nim włączyć dzwonek za pomocą funkcji Znajdź moje urządzenie.

4.3.1 Funkcja dzwonka na urządzeniu

Procedura:

1. Telefon został sparowany ze słuchawkami.

2. Kliknij kolejno Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniami) > Urządzenia > Zapisane urządzenia > Nazwa zestawu słuchawkowego > Znajdź urządzenie.

   

3. Kliknij przycisk Uruchom dzwonek urządzenia.(Jeśli słuchawki testowe mają lewą i prawą słuchawkę, powinny być widoczne 2 przyciski dla lewej i prawej słuchawki).

4. Kliknij przycisk Wycisz urządzenie.

   

Zweryfikuj:

1. Stan pod nazwą słuchawek powinien wskazywać „Połączono”.
2. Słuchawki powinny dzwonić po naciśnięciu tego przycisku z dostosowanym dzwonkiem. (Prawdziwie bezprzewodowy zestaw słuchawkowy powinien dzwonić po odpowiedniej stronie, prawej lub lewej)
3. Słuchawki powinny wyciszyć się natychmiast, bez opóźnienia.

4.4 Wsteczne zapisywanie klucza konta

W tej sekcji opisujemy procedurę weryfikacji, czy urządzenie może wstecznie zapisać klucz konta, co umożliwi rozpoznawanie go i zarządzanie nim przez konto Google, nawet jeśli nie zostało ono początkowo sparowane za pomocą powiadomienia Fast Pair.

4.4.1 Parowanie i potwierdzanie wsteczne

Procedura:

1. Włącz tryb parowania na urządzeniu obsługującym szybkie parowanie.
   1. Zobaczysz powiadomienie, ale go nie klikaj.
2. Kliknij kolejno Ustawienia > Połączone urządzenia > Sparuj nowe urządzenie, a potem kliknij, aby sparować urządzenie.
3. Poczekaj minutę. Pojawi się powiadomienie o sparowaniu wstecznym.
4. Kliknij powiadomienie, aby zapisać słuchawki na swoim koncie.
5. Kliknij kolejno Ustawienia > Google > Urządzenia i udostępnianie (lub Połączenia z urządzeniami) > Urządzenia > Zapisane urządzenia.

Zweryfikuj:

1. Powinno pojawić się powiadomienie o sparowaniu wstecznym.

   

2. Urządzenie będzie widoczne na liście zapisanych urządzeń. Urządzenie w pełni obsługuje teraz Szybkie parowanie.

4.5 Aktywna kontrola szumów

Aktywna kontrola powiadomień (ANC) to funkcja opcjonalna. Urządzenia z ANC muszą zweryfikować tę funkcję w aplikacji Validator i wpisać wyniki do raportu z testu własnego, ale nie muszą uzyskać certyfikatu w laboratorium zewnętrznym.

4.5.1 Weryfikacja aktywnej kontroli szumów

Procedura:

1. W aplikacji Validator wybierz tryb obsługiwany przez testowane urządzenie.
2. Sparuj DUT z lokalizatorem.
3. Połącz DUT z urządzeniem Seeker.

Zweryfikuj:

1. Po sparowaniu urządzenie wysyła do DUT stan ANC (0x11).
2. Urządzenie odpowiedziało komunikatem Notify ANC state (0x13) w ciągu 3 sekund.
3. Urządzenie wysyłające wysyła stan ANC (0x12) dla każdego obsługiwanego trybu ANC.
4. Urządzenie DUT odpowiada stanem powiadomienia ANC (0x13) w ciągu 5 sekund na każdą wiadomość wysłaną w kroku 3.

4.5.2 Wyłączanie aktywnej kontroli powiadomień

Procedura:

1. W aplikacji Validator wybierz tryb obsługiwany przez testowane urządzenie.
2. Sparuj DUT z lokalizatorem.
3. Połącz DUT z urządzeniem Seeker.

Zweryfikuj:

1. Po sparowaniu urządzenie wysyła do DUT stan ANC (0x11).
2. Urządzenie odpowiedziało komunikatem Notify ANC state (0x13) w ciągu 3 sekund.
3. Sprawdź, czy bajt 5 jest zgodny z obsługiwanymi trybami ANC tego lokalizatora.
4. Sprawdź, czy 6 oktet ma wartość 0b00000000.

4.6 Uruchamianie aplikacji

W tej sekcji opisujemy procedury testowe opcjonalnej funkcji uruchamiania aplikacji. Aby włączyć tę funkcję, urządzenie musi przejść te testy:

• Przekierowanie do strony pobierania aplikacji towarzyszącej w Sklepie Play, gdy aplikacja towarzysząca nie jest zainstalowana.
• bezpośrednie uruchamianie aplikacji towarzyszącej, jeśli jest już zainstalowana;

Każdy scenariusz musi zostać sprawdzony 3 razy, aby zapewnić spójne działanie.

4.6.1 Pobieranie aplikacji towarzyszącej

• Wymagania wstępne: aplikacja towarzysząca nie może być zainstalowana na telefonie referencyjnym.

• Kroki testu:

  1. Włącz na urządzeniu tryb parowania.
  2. Sprawdź, czy na ekranie telefonu pojawi się powiadomienie o Szybkim parowaniu.
  3. W powiadomieniu o Szybkim parowaniu dotknij przycisku „Skonfiguruj”.
  4. Sprawdź, czy aplikacja Sklep Play została uruchomiona i wyświetla stronę pobierania aplikacji towarzyszącej.
  5. Powtórz kroki 1–4 3 razy, aby sprawdzić, czy działanie jest spójne.

• Oczekiwany rezultat: po kliknięciu „Skonfiguruj” w powiadomieniu Fast Pair użytkownik musi zostać przekierowany do Sklepu Play, aby pobrać aplikację towarzyszącą.

4.6.2 Uruchamianie aplikacji towarzyszącej

• Wymagania wstępne: aplikacja towarzysząca musi być już zainstalowana na telefonie referencyjnym.

• Kroki testu:

  1. Włącz na urządzeniu tryb parowania.
  2. Sprawdź, czy na ekranie telefonu pojawi się powiadomienie o Szybkim parowaniu.
  3. W powiadomieniu o Szybkim parowaniu dotknij przycisku „Skonfiguruj”.
  4. Sprawdź, czy aplikacja towarzysząca uruchamia się prawidłowo.
  5. Powtórz kroki 1–4 3 razy, aby sprawdzić, czy działanie jest spójne.

• Oczekiwany rezultat: po kliknięciu „Skonfiguruj” w powiadomieniu o szybkim parowaniu aplikacja towarzysząca musi się uruchomić.